အက်ိဳးအျမတ္ရဖို႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၾကပါစို႔

 ေငြအရင္းအႏွီး ေျမာက္ျမားစြာ ပိုင္ဆုိင္ထားသူ အေနျဖင့္ မိမိေငြကို “ေငြေသ” အေနျဖင့္ ပိုင္ဆိုင္ထားမလား။ သို႔မဟုတ္ “ေငြရွင္” ျဖစ္ေအာင္ စီမံမွာလား  ဆိုသည္ကို နည္းလမ္း ႏွစ္မ်ဳိး စဥ္းစားႏိုင္ပါသည္။ ဘဏ္မွာ အပ္ႏွံထားၿပီး ေငြတိုးပြားေအာင္ ျပဳလုပ္လွ်င္ မိမိ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ထိုေငြကို “ေငြေသ” ဟု ေျပာႏိုင္သည္။ ဘဏ္တိုးရမည္ ျဖစ္၍ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ အက်ဳိးရရွိမည္ ျဖစ္သည္။ မိမိအဖို႔ ထို “ေငြေသ” မွာ ဘဏ္အတြက္ ဆိုလွ်င္ “ေငြရွင္” ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘဏ္မွာစုေသာ ထိုေငြသည္ ဘဏ္အေနျဖင့္ လည္ပတ္ အလုပ္ လုပ္သျဖင့္ “ေငြရွင္” ျဖစ္သြားရျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ထိုေငြကို လုပ္ငန္းႀကီး တစ္ခု အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ မိမိကိုယ္တိုင္ စီမံ ေဆာင္ရြက္ပါက ထိုအရင္းအႏွီးသည္ မိမိအတြက္ “ေငြရွင္” ျဖစ္လာေတာ့သည္။

မိမိပိုင္ ေငြမ်ားကို ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံရာတြင္ စက္႐ံံု တည္ေထာင္ျခင္း၊ စတိုးဆုိင္ ဖြင့္ျခင္း၊ Plaza မ်ား၊ City mart မ်ား၊ Junction မ်ား၊ စားေသာက္ဆိုင္မ်ား၊ Restaurant မ်ား၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား၊ လူစီးရထားမ်ား၊ ကုန္ပစၥည္း သယ္ယူေရး ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား၊ ရထားပို႔ေဆာင္ေရး စသည္ျဖင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း မ်ဳိးစံု အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ေပသည္။ ထိုသို႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အက်ဳိးအျမတ္ (Benefit) ရရွိေအာင္ တြက္ခ်က္ စီမံႏိုင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ လုပ္ငန္းေသးသည္ ျဖစ္ေစ၊ ႀကီးသည္ျဖစ္ေစ အက်ဳိးအျမတ္ မည္သို႔ ရွိမည္ကို ေသခ်ာစြာ ဆန္းစစ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ရင္းႏွီးရန္ ကုန္က်မည့္ ေငြပမာဏ၊ အလုပ္လုပ္မည့္ လူသားလုပ္အား ကုန္က်စရိတ္၊ ေရာင္းကုန္ပစၥည္း အေရအတြက္၊ လက္ရွိ ေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်း၊ ေစ်းကြက္ ပမာဏ စသည္ျဖင့္ ေလ့လာရမည္ ျဖစ္သည္။ အက်ဳိးအျမတ္ ဆန္းစစ္ တြက္ခ်က္ၿပီး စက္႐ံု တစ္႐ံုအား အေကာင္အထည္ ေဖာ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ႀကိဳတင္ တြက္ခ်က္မႈ မျပဳလုပ္ဘဲ အေကာင္အထည္ ေဖာ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ပစၥည္း အမ်ဳိးအစား အသစ္ကို ထုတ္လုပ္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ အမ်ားသူငါ သမား႐ိုးက် ထုတ္လုပ္ေနက် ထုတ္ကုန္ပစၥည္း ဆိုပါက ေယဘုယ်အားျဖင့္ အက်ဳိးအျမတ္ ျဖစ္ထြန္း၍သာ စက္႐ံုမ်ား တည္ေထာင္သည္ဟု နားလည္ သေဘာထားႏိုင္ေပသည္။

အေသးစိတ္ ႀကိဳတင္ တြက္ခ်က္ေလ့လာမႈ မရွိဘဲ စက္႐ံု တည္ေထာင္သည္ ဆိုပါစို႔။ အျခား လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ စက္႐ံု တည္ေထာင္ ေအာင္ျမင္ေသာ္လည္း မိမိ တည္ေထာင္က ေအာင္ျမင္ခ်င္မွ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေပသည္။ ထိုသို႔ မတူကြဲျပား ျဖစ္ေပၚရာတြင္ အေျခအေန ကြာျခားခ်က္ ရွိ၍ ျဖစ္သည္။ ထုတ္ကုန္ပစၥည္း အရည္အေသြး၊ ထုတ္ကုန္ပစၥည္း ေစ်းႏႈန္း၊ အလုပ္ခ်ိန္ အတြင္း ကုန္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္မႈႏႈန္း စသည္ျဖင့္ ျခားနားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေယဘုယ် ေတြ႕ရွိႏိုင္ေပသည္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ မည္သို႔ ေျဖရွင္းမည္နည္း။ ဤေဆာင္းပါး ေရးရျခင္း အဓိက ဦးတည္ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ကုန္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္မႈႏႈန္းကို စိစစ္ ေလ့လာရန္ ျဖစ္သည္။ အလြယ္တကူ နားလည္ႏိုင္ေသာ ဥပမာ တစ္ခုကို ေဆြးေႏြးလုိပါသည္။ လူအမ်ား နံနက္ခင္း Breakfast အစားအစာ တစ္ခုကို ေရာင္းခ်သည္ ဆိုပါစို႔။ အလုပ္သမား တစ္ဦးသည္ Breakfast အစားအစာကို ခ်က္ျပဳတ္ရာတြင္ ပမာဏ နည္းလွ်င္ အက်ဳိးအျမတ္ တစ္မ်ဳိး၊ ပမာဏမ်ားလွ်င္ အက်ဳိးအျမတ္ တစ္မ်ဳိး ျဖစ္မည္ကို အလြယ္တကူ သိရွိႏိုင္ေပသည္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ လုပ္အားခသည္ ပံုေသ ျဖစ္ၿပီး ထုတ္ကုန္ ပမာဏကို မ်ားသည္ထက္ မ်ားေအာင္ စီမံႏိုင္လွ်င္၊ ေစ်းကြက္လည္း အထိုက္အေလ်ာက္ က်ယ္ျပန္႔လွ်င္ အက်ဳိးအျမတ္ တုိးတက္လာမည္။

သို႔မဟုတ္ ဆံုး႐ႈံးေနရာမွ အျမတ္အစြန္း ျဖစ္လာႏုိင္သည္ဟု ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း ေတြးႏိုင္ပါသည္။ ဥပမာ စဥ္းစားျပရျခင္း ျဖစ္သည္။ အေသးစိတ္ တြက္ပါက အေျဖရရွိမည္ ျဖစ္သည္။ စဥ္းစား တြက္ခ်က္ႏိုင္သည့္ ေနာက္တစ္နည္းမွာ အလုပ္သမား (၅) ဦး ရွိသည့္ ထုတ္လုပ္မႈ လုပ္ငန္း တစ္ခု ဆိုပါစို႔။ အလုပ္သမားမ်ားကို လုပ္ငန္းေခါင္းစဥ္ တစ္ခုခ်င္း ပံုေသ ခြဲေဝ လုပ္ေဆာင္ေစျခင္းႏွင့္ အလုပ္သမား အားလံုးသည္ လုပ္ငန္း ေခါင္းစဥ္မ်ားကို ဝိုင္းဝန္း လုပ္ေဆာင္ျခင္း ဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိး ရွိသည္ ဆိုပါစို႔။ လုပ္ငန္းေခါင္းစဥ္ တစ္မ်ဳိးကို သတ္မွတ္ထားေသာ အခ်ိန္အတြင္း အခ်ိန္ျပည့္ လုပ္ေဆာင္ရသည္ ရွိသလို အခ်ိန္ျပည့္ လုပ္ေဆာင္ရန္ မလိုဘဲ အခ်ိန္ အလဟႆ ျဖစ္ေနသည္မ်ားလည္း ရွိေနႏိုင္ေပသည္။ ဥပမာ ျပရာလွ်င္ စားေသာက္ဆုိင္ တစ္ဆုိင္တြင္ အလုပ္သမားမ်ားသည္ အလုပ္ခ်ိန္ အျပည့္ လုပ္ငန္းေခါင္းစဥ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရပါက အလုပ္ခ်ိန္သည္ အလဟႆ မျဖစ္ဟု ေယဘုယ် နားလည္ႏိုင္သည္။ အေသးစား စက္႐ံု တစ္ခုတြင္ လုပ္ငန္းေခါင္းစဥ္ အလိုက္ အလုပ္ လုပ္ေနရာတြင္ အခ်ိန္ျပည့္ အလုပ္ လုပ္ေနရသည့္ အလုပ္အမ်ဳိးအစား ရွိသလို အခ်ိန္ပိုင္းသာ အလုပ္ လုပ္ရသည့္ အလုပ္ အမ်ဳိးအစားလည္း ရွိႏိုင္ေပသည္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ လုပ္အား အလဟႆ ျဖစ္ေနႏိုင္သည့္ အေျခအေနကို အလြယ္တကူ သိရွိႏိုင္ေပသည္။

ယင္းအခ်က္ကို ဆန္းစစ္ ေလ့လာၿပီး ရွင္းလင္း လြယ္ကူေသာ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ အလုပ္႐ံု သို႔မဟုတ္ အေသးစား စက္႐ံုမ်ား အတြက္ အလုပ္သမား အားလံုး အခ်ိန္ျပည့္ အလုပ္ လုပ္ႏိုင္သည့္ လုပ္ငန္းေခါင္းစဥ္ ပံုေသ မသတ္မွတ္ေသာ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ စနစ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္လွ်င္ တစ္နာရီ သို႔မဟုတ္ တစ္ေန႔တာ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈႏႈန္းသည္ တိုးတက္လာႏုိင္ေပသည္။ လုပ္အားခ သို႔မဟုတ္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ ကုန္က်စရိတ္ မတိုးလာဘဲ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈႏႈန္း ျမင့္မားလာျခင္းျဖင့္ အက်ဳိးအျမတ္ ျဖစ္ထြန္းမႈကို ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိႏိုင္ေပသည္။ ယခု ေရးသားေဖာ္ျပျခင္း အေျခခံ သေဘာတရားကို စားေသာက္ဆိုင္ အငယ္စားမ်ား၊ အိမ္တြင္း ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား၊ အေသးစား ေသာက္ေရသန္႔ ထုတ္လုပ္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား၊ အေသးစား အလွကုန္ ထုတ္လုပ္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အသံုးတည့္ႏိုင္ပါေၾကာင္း ေဆြးေႏြး တင္ျပရပါသည္။ တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္ ျဖစ္ထြန္းႏိုင္ၾကပါေစ။

By Opportunity Journal
Originally posted 01/06/2011 10:57AM ျမျမင့္မိုရ္(လိႈင္)
source : http://news.yatanarpon.com.mm/cp/oopportunityjournal/article-20644