▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ဒီလိုေတြးျပီး...ေလာကၾကီးကို ေနၾကည့္ရေအာင္
ေလာကႀကီးအတြက္ အသံုး၀င္တဲ့လူေကာင္းတစ္ေယာက္ မျဖစ္ရင္ေတာင္၊ ေလာကႀကီးကို
ဒုကၡေပးတဲ့လူတစ္ေယာက္မျဖစ္ေအာင္ ေနသြားရင္ အသက္ရွင္ရက်ဳိးနပ္တယ္လို႔
ဆိုႏု္ိင္မွာပါ။
ဒီလိုဆိုရင္ ေပ်ာ္စရာဘယ္ရွိေတာ့မွာလည္းလို႔ ေမးစရာရိွပါတယ္။
မပူပါနဲ႔။ ေပ်ာ္စရာဆိုတာ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ့အရာပါ။
တနည္းေျပာရရင္ေတာ့ စိတ္ခံစားခ်က္ပါပဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ ၾကားခံေတြ
မလိုပါဘူးေလ။ ဘယ္လိုအေနအထားမ်ဳိးပဲျဖစ္ျဖစ္ လူဆိုတာေတာ့ ေပ်ာ္ၾကတာပါပဲ။
ေပ်ာ္တာခ်င္းအတူတူေတာ့ အက်ဳိးရွိရွိေလး ေပ်ာ္ၾကရင္ပိုမေကာင္းေပဘူးလား။
ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ဘာအလုပ္မွမလုပ္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
မပ်က္စီးေအာင္ထိန္းသိမ္းတာမ်ဳိးေပါ့.......................။
ေလာကသဘာ၀က ခႏၵာကိုယ္ကိုပဲ ဖန္ဆင္းေပးလိုက္တာပါ။အဲဒီခႏၵာကိုယ္ကို လႈပ္ရွားေပး
ႏိုင္မယ့္ “ စိတ္ ” ကုိေတာ့ မိမိဘာသာ ေမြးျမဴပ်ိဳးေထာင္ရတာပါ။
ဘ၀ရဲ႕ဒဏ္ကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းခံခဲ့ရသူေတြမွာ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းရွိပါတယ္။
အဲဒီဆူးဟာ….. အရာရာကို ထိုးေဖာက္ပစ္ႏိုင္တယ္။
“ လိမ့္ေနေသာေက်ာက္တံုးသည္ ေရညွိမတင္ ” ဟူေသာစကားအတုိင္း …….
အျမဲလႈပ္ရွားၾကိဳးစားေနသူကို “ ပ်င္းရိျခင္း ”သည္ လာေရာက္တြယ္ကပ္ႏိုင္မည္
မဟုတ္ပါဘူး...။
လူ႕စိတ္သည္ သင္ယူျခင္းမရွိဘဲ မတိုးတတ္ႏိုင္ပါဘူးတဲ ့...ဒါေၾကာင့္ ဒီေန
့ဒီအခ်ိန္ကစလို ့က်ေနာ္တို ့ေတြ
ဘ၀ကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး...ေနတတ္ေအာင္...သင္ယူၾကစို ့ဗ်ာ.
သူငယ္ခ်င္းတို ့ရဲ ့....
ေရႊအိမ္စည္
0 comments:
Post a Comment