ဗုဒၶဘာသာႏွင့္နိုင္ငံေရး

ဗုဒၶဘာသာႏွင့္နိုင္ငံေရး
**************
လူ အခ်င္းခ်င္း တန္းတူညီမွ်ထားေရး

သေဘာထားအျမင္ကို အသိအမွတ္ျပဳေတာ္မူ သည္ ။ လူမႈ စီးပြား

တိုးတက္ႀကီးပြားေရးကို ေဆာင္ရြက္ရန္လည္း အေရးထား ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္ ။

ဥစၥာဓနမ်ားကို အညီအမွ် ျဖန္႔ေ၀ ခံစားရေရးကို အေရးတႀကီးထားၿပီး ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ

အလြန္အမင္း မကြာျခားေရးကိုလည္း ေဟာၾကား ဆံုးမ ေတာ္မူပါသည္ ။

အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ လူမႈ ဘ၀ အဆင့္အတန္းကိုလည္း ျမွင့္တင္ေတာ္ မူပါသည္ ။ အုပ္စိုးသူ

အစိုးရ၏ လုပ္ငန္းထဲတြင္ လူသားခ်င္း စာနာသည့္ လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း ပူးတြဲ

လုပ္ေဆာင္ရန္ ေထာက္ခံၿပီး ျပညႊန္ေတာ္မူသည္ ။ ေနာက္ၿပီး လူ႔ အဖြဲ႔အစည္းကို

အုပ္ခ်ဳပ္ရာတြင္ ေလာဘ တဏွာ ဦးစီးၿပီး မလုပ္ၾကရန္ ေမတၱာ ကရုဏာႏွင့္

စာနာေထာက္ထားစိတ္ ျဖင့္သာ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကဖို႔ကိုလည္း တိုက္တြန္း ဆံုးမေတာ္မူပါသည္ ။

ထိုအေရးကိစၥမ်ားထက္ ပိုၿပီး လူသားမ်ားအတြက္ ျမတ္စြာဘုရား ျပဳခဲ့သည့္

အက်ဳိးျပဳ လုပ္ငန္းႀကီး တစ္ခုရွိ၏ ။ ထိုအလုပ္မ်ဳိးကို ဗုဒၶ မတိုင္မီကလည္း ဘယ္သူမွ

လုပ္ရ ေကာင္းမွန္း မသိသည့္ ကိစၥ ျဖစ္၏ ။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ လူသားတို႔၏ စိတ္ႏွလံုးထဲတြင္

နက္နက္ ရႈိင္းရႈိင္း အျမစ္စြဲေနသည့္ မေကာင္းမႈ သေဘာထားေတြကို ျပဳျပင္

ေျပာင္းလဲေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္ ။ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို အျပင္ပန္း

ဗဟိဒၶအားျဖင့္ လုပ္တာက ေရတိုပဲ ရ၏ ။ တကယ္တမ္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး

လုပ္ခ်င္လွ်င္ စိတ္ေျပာင္း ေတာ္လွန္ေရးလုပ္မွ ျဖစ္ ၏ ဆိုသည္ကို ထုတ္ေဖာ္

ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါသည္ ။

အင္အားကို အသံုးျပဳၿပီး လုပ္သည့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးသည္ ခဏပဲခံမည္

ျဖစ္၏ ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲရာတြင္ စြဲစရာ အျမစ္ မပါေပ ။

အကိုင္းအခက္ေတြက ေဘးျပင္ဘက္ကို ျဖာထြက္ေနၾကပါ၏ ။ ဘ၀င္စိတ္ ဆိုသည့္

မကုန္ခန္း နိုင္သည့္ ရင္းျမစ္ေတြဆီက အဆီၾသဇာဓာတ္ကို ရေနလို႔ ျဖစ္၏ ။

တကယ္တမ္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး ျဖစ္ဖို႔ကေတာ့ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ လိုသည့္စိတ္

အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနမွသာလွ်င္ ျဖစ္နိုင္ပါသည္ ။ လူေတြသည္ မိမိကိုယ္တိုင္

အမွန္တရားကို ခ်စ္ျမတ္နိုးမႈ လူ အခ်င္းခ်င္း တရားမွ်တေစလိုမႈ ဆိုသည့္

တရားမ်ားဆီက ရွင္သန္အားကို ရရွိေနသေရြ႕ ရပ္တည္ ရွင္သန္ေနၾကမွာပဲ ျဖစ္သည္ ။

ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ တရားသည္ နိုင္ငံေရး ဒႆနကို

အေျခခံ ၿပီး ေဟာတာ မဟုတ္ေပ ။ ေနာက္ၿပီး ထိုတရားမ်ားသည္ လူေတြအတြက္

ေလာကီ စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာေတြ ရဖို႔ကို အေျခခံ ေဟာၾကားတာလည္း မဟုတ္ေခ် ။

နိဗၺာန္ မဂ္ဖိုလ္ကို ရည္သန္ၿပီး ေဟာၾကားတာေတြခ်ည္း ျဖစ္၏ ။ တစ္နည္းဆိုေသာ္

ေနာက္ဆံုးပိတ္ ရည္မွန္းခ်က္ကေတာ့ တဏွာကိုေသေအာင္သတ္ဖို႔ပင္ ျဖစ္သည္ ။

တဏွာက လူသားမ်ားကို ေလာကေထာင္ထဲတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ အက်ဥ္းခ်ထားတာ

ျဖစ္သည္ ။ ဓမၼပဒထဲတြင္ပါသည့္ ပါဠိစာပုိဒ္တစ္ခုသည္ ထိုအခ်က္ကို ေပၚလြင္

ထင္ရွားေစပါသည္ ။ ေလာကီခ်မ္းသာရေၾကာင္းက တစ္လမ္း ၊ ဘာသာေရး ဘ၀ကို

ထူေထာင္ၿပီး နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရား တစ္လမ္း ျဖစ္၏ ။ သို႔ေသာ္ လည္း

ထိုစကားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ၏ နိုင္ငံေရးႏွင့္ဘာမွ မပတ္သက္ၾကဘူးဆိုသည့္

အနက္အဓိပၸာယ္မ်ဳိးေတာ့ မသက္ေရာက္ေပ ။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲက လူေတြ၏ဘ၀ကို

တရားဥပေဒ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ ပံုေဖာ္ယူၾကရတာ ျဖစ္၏ ။ စီးပြားေရး

အစီအမံေတြကိုလည္း နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ အတြင္းမွာပဲ လုပ္ခြင့္ရၾကတာ ျဖစ္၏ ။

ထိုအရာေတြကို ဒီနိုင္ငံတြင္းက နိုင္ငံေရးက ၾသဇာသက္ေရာက္ပါသည္ ။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ လည္း နိုင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္လိုၾကသည္ ။

သို႔ေသာ္လည္း နိုင္ငံေရး အာဏာရဖို႔ ဘာသာေရးကိုေတာ့ ခုတံုး မလုပ္သင့္ေခ် ။

ဓမၼလရိပ္
http://www.facebook.com/pages/ဓမၼလရိပ္/270896309691780?ref=stream