စကၠဴ

စကၠဴ

စကၠဴသည္ စာေပ အတြက္ အလြန္အေရးပါေသာ ပစၥည္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ စကၠဴမေပၚခင္က စာေပမ်ားကို ေၾကးျပား၊ ေပ၊ ပရပိုက္ မ်ား ေပၚတြင္ ကညစ္ႏွင့္ ေရးမွတ္ၾကရ၏။ ယခုအခါ စကၠဴမ်ား ေပၚေပါက္လာၿပီး စာေပမ်ားအား စာအုပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္။
စကၠဴအစ စကၠဴကိုပထမဦးစြာေအဒီ ၁၀၅ ခုနွစ္ခန္႔က အင္ပါယာရွင္ၾကီး ဟိုတီထံတြင္ နန္းတြင္းမႉးမတ္တစ္ဦး ျဖစ္သူ TS'AI LUN ဆိုင္းလြန္းမွ တီထြင္ခဲ့ပါသည္။ သူသည္ စကၠဴကိုတီထြင္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ၏အမည္ကို စာဖတ္သူအမ်ားစုမွာ အသိနည္းခဲ့ၾကသည္။ ၎၏တီထြင္မွဳမွာအလြန္တရာပင္အေရးပါခဲ့ေသာ္လည္း အေနာက္တိုင္းကသူ႔အားဥေပကၡာျပဳ လ်စ္လ်ဴရႉခဲ့ျခင္းကား အံ့ၾသစရာပင္ျဖစ္ပါသည္။ အေရးပါလွ့ျပီးအဓိကက်လွေသာ စြယ္စံုက်မ္းၾကီးမ်ားတြင္ပင္ သူ႔ဘ၀ အထုပၸတၱိကို အက်ဥ္းမ်ွပင္ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ သူ၏အမည္အား ေက်ာင္းသံုးသမိုင္းမ်ားတြင္ သာရံဖန္ရံခါ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။ အေရးပါလွေသာ စကၠဴ၏အေၾကာင္းကို ေလ့လာသံုးသပ္ခဲ့သည့္သမိုင္းသုေတသီတစ္ဦးျဖစ္သူ Michael H.Harts ကသူ၏နာမည္ေက်ာ္ The most influential persons in History ဆိုေသာစာအုပ္ကိုျပဳစုခဲ့ရာ၌ TS'AI LUN ဆိုသူရွိမွ ရွိပါေလစဟု သံသယ၀င္ ခဲ့ရေၾကာင္းကို ၎၏စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ သူ၏ဂရုတစုိက္ ေလ့လာသုေတသန ျပဳခ်က္မ်ားအရ ဆိုင္းလြန္းမွာ အမွႏ္ကတကယ္ပင္ ရွိခဲ့သည္ကို သိခဲ့ရသည္။
ႀကိဳးစားအားထုတ္ စကၠဴကို တ႐ုတ္ ဟန္မင္းဆက္သမိုင္းတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားသည့္ ဂါဒီဂီလက္စ္ကိုင္လြန္က တီထြင္ခဲ့သည္။ ကိုင္လြန္ကို ေအဒီ(၅၀)က တ႐ုတ္ျပည္အေရွ႕ပိုင္း၊ ဂိြဳင္ယန္စီရင္စု၌ ေမြးဖြားသည္။ သူသည္ သစ္ေခါက္ ပိုက္ဆံေလွ်ာ္ပင္၊ ပိုးခ်ည္မွ်င္တို႔မွ စကၠဴထုတ္လုပ္ရန္ ႀကိဳးစားသည့္အျပင္ ငါးဖမ္းပိုက္မ်ားမွပင္ စကၠဴထုတ္လုပ္ရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ ခဲ့သည္။ ကိုင္လြန္အေနႏွင့္ စကၠဴတီထြင္ရန္ ႀကိဳးစားရျခင္း အေၾကာင္းမွာ တ႐ုတ္ဘုရင္ ဟီဒီက ၎အား စကၠဴထုတ္လုပ္ေရး တာ၀န္ခံအျဖစ္ တာ၀န္ေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
စကၠဴကိုတီထြင္သူအျဖစ္ဆိုင္းလြန္းကိုမွတ္တမ္းတင္ထားခဲ့ၾက၍ယင္း၏အမည္မွာတရုတ္ျပည္တြင္ အလြန္အင္မတန္ပင္ေက်ာ္ၾကား လွပါသည္။ဆိုင္းလြန္းသည္ တရုတ္တို႔၏မွတ္တမ္းမ်ားအရ သင္းကြပ္ထားသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။

• • • အင္ပါယာရွင္ၾကီးမွာဆိုင္းလြန္း၏ တီထြြင္မွုကိုသေဘာက်နွစ္ျခိဳက္ခဲ့၍ ဆိုင္းလြန္းအားရာထူးတိုးျမႇင့္ ေပးခဲ့ျပီးဘုရင့္ဘြဲ႔တံဆိပ္အား

ေပးအပ္ခဲ့ရာဆိုင္းလြန္းမွာခ်မ္းသာၾကြယ္၀လာခဲ့သည္။သို႔ရာတြင္သူသည္ေနာက္ပိုင္းနန္းတြင္းလုပ္ၾကံမွု တစ္ခု၌မလႊဲမေရွာင္ သာပါ၀င္ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္က်ဆံုးမွုသို႔ဦးတည္ခဲ့ရျပီးသိကၡာ ဆံုးပါးသြားေသာေၾကာင့္သူသည္ေရမိုးခ်ဳိး၊ အ၀တ္အစားသစ္မ်ား၀တ္ဆင္၍ အဆိပ္ေသာက္ေသခဲ့ သည္ဟုတရုတ္တို႔ကမွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။

• • • • ဒုတိယရာစုနွစ္တြင္တရုတ္ျပည္၌ စကၠဴအသံုးတြင္းက်ယ္လာခဲ့ျပီး ရာစုနွစ္အနဲငယ္အတြင္းတြင္တရုတ္တို႔မွအာရွတိုက္၏အျခားေဒသမ်ား

သို႔စကၠဴကိုတင္ပို႔ခဲ့သည္။ကာလအတန္ၾကာသည္အထိတရုတ္တို႔က စကၠဴလုပ္နည္းကိုလ်ွိဳ႕၀ွက္ခဲ့ေသာ္လည္း ၇၅၁ ခုနွစ္တြင္ တရုတ္စကၠဴ အလုပ္သမားအခ်ဳိ႕အားအာရပ္တို႔မွဖမ္းဆီးမိသြားရာမွမ်ားမၾကာမွီပင္ ဘဂၢဒက္ျမိဳ႕နွင့္ ဆမာရ္ကန္ျမိဳ႔တြင္ စကၠဴကိုထုတ္လုပ္လာနိုင္ခဲ့ၾကသည္။ စကၠဴလုပ္နည္းအတတ္မွာအာရပ္ကမၻာသို႔တျဖည္းျဖည္းပ်ံ႕နွံ႕သြားခဲ့ရာ ဆယ့္နွစ္ရာစုနွစ္တြင္ ဥေရာပသားတို႔ကထိုအတတ္အား အာရပ္တို႔ထံမွ သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကပါသည္။၎ေနာက္စကၠဴအသံုးမွာတျဖည္းျဖည္းတြင္က်ယ္လာခဲ့ရာ ဂူတင္ဘတ္က ပံုနွိပ္္စက္ ကိုတီထြင္ျပီးေနာက္ပိုင္း အေနာက္တိုင္းတြင္သားေရခ်ပ္၏ေနရာ၌ အဓိကစာေရးကိရိယာအျဖစ္ စကၠဴကေနရာယူျပီး အစားထိုး အသံုးခ်ခဲ့ၾကသည္။

• • • • • တရုတ္ျပည္တြင္ဆိုင္းလြန္းမတိုင္မွီယခင္ကာလကစာအုပ္ကို၀ါးနွင့္လုပ္ၾကရေသာေၾကာင့္ယင္းသို႔ေသာစာအုပ္မ်ားမွာ ေလးလံျပီးကို႔ယို႔ကားယားနိူင္လြန္းလွ၏။အခ်ဳိ႕ေသာစာအုပ္မ်ဳိးမ်ားကိုမွုဳပိုးထည္တြင္ေရးသားစီရင္ခဲ့ၾက၍၎ပိုးထည္စာအုပ္မ်ဳိးမွာ

တန္ဖိုးမ်ားလြန္းလွပါသည္။အေနာက္တိုင္းတြင္မူစကၠဴမထြက္မွီယခင္ကာလကသားေရခ်ပ္မ်ားတြင္ေရးသား ခဲ့ၾကသည္။ဤသားေရ ခ်ပ္မ်ားကို သိုးေရ၊ဆိတ္ေရနွင့္ျပလုပ္ခဲ့ၾက၍ဂရိ၊ေရာမနွင့္အီဂ်စ္တြင္မွူပါပါရပ္စ္ေခၚက်ဴခ်ပ္ကို အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။သို႔ေသာ္ သားေရခ်ပ္နွင့္ က်ဴခ်ပ္နွစ္မ်ဳိးလံုးမွာရွားပါးရံုသာမကပဲ ထုတ္လုပ္မွုစားရိတ္လည္းၾကီးျမင့္လွပါသည္။

• • • • • • စာအုပ္မ်ားနွင့္အျခားစာေရးကိရိယာမ်ားမွာ ယခုအခါတြင္ေစ်းနုန္းခ်ဳိသာစြာျဖင့္ ထုတ္လုပ္လာနိုင္ခဲ့ျပီျဖစ္ပါသည္။စကၠဴတီထြင္နိုင္ခဲ့

စဥ္ကပင္စျပီးအရည္အတြက္မ်ားစြာ ထုတ္လုပ္နိုင္ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ စကၠဴနွင့္ ပံုနွိပ္္စက္ တို႔မွာတစ္ခုနွင့္တစ္ခုအေရးပါပံုျခင္းမွာ ယခုအခါတြင္ မတိမ္းမယိမ္းျဖစ္ေနျပီဟုဆိုရပါမည္။တကယ္တန္းအေသအျခာေတြးၾကည့္လ်ွင္မူ ပံုနွိတ္စက္မွာဤမ်ွပဓာနမက်ပါေပ။ေစ်းနုန္းခ်ဳိသာျပီး အလ်ွံပယ္ရနိုင္သည့္ပံုနွိတ္ပစၥည္းမရွိခဲ့လ်ွင္ ပံုနွိတ္စက္၏အေရးပါမွုမွာ မထင္ေပၚနိုင္ေပ။

• • • • • • • ယခင္ကာလဆိုင္းလြန္းမတိုင္မွီအခ်ိန္တြင္တရုတ္ျပည္၌စာေရးကိရိယာမရွိခဲ့ေပ...ရွိခဲ့သည့္၀ါးစာအုပ္အစရွိသည့္ကိရိယာမ်ားမွာလည္း

အေနာက္တိုင္းတြင္သံုးစြဲေနျပီျဖစ္သည့္ပါပါးရပ္စ္စာအုပ္မ်ဳိးေလာက္အရာမေရာက္ေပ။တရုတ္တို႔၏ယဥ္ေက်းမွုတိုးတတ္ေရးမွာ စာေရးကိရိယာ ခ်ဳိ႕တဲ့မွုေၾကာင့္ၾကီးစြာအဟန္႔အတားျဖစ္ခဲ့၍ေနွာင့္ေနွးခဲ့ရသည္။ တရုတ္ပညာရွိတစ္ဦးမွာစာအုပ္မ်ားကိုလွည္းနွင့္တိုက္ယူခဲ့ရသည္။ ဤသို႔ေသာအေျခအေနမ်ဳိးတြင္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားလည္ပတ္မွုမွာမည္မ်ွပင္ခက္ခဲမည္ကို တစ္စံုတစ္ဦးအေနနွင့္ေတြးၾကည့္နိုင္ေပသည္။ ဆိုင္းလြန္း၏စကၠဴတီထြင္မွုကဤသို႔ေသာအေျခအေနကိုလံုးလံုးလ်ားလ်ားပင္ေျပာင္းလဲသြားေစခဲ့သည္။သင့္ေတာ္ေသာ စာေရးကိရိယာရွိလာသည္နွင့္တရုတ္အမ်ဳိးသားတို႔၏ယဥ္ေက်းမွုမွာလ်ွင္လ်ွင္ျမန္ျမန္ပင္တိုးတတ္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ေရႊအိမ္စည္စာၾကည့္တိုက္ http://drshweeaimsi.blogspot.com/