ေဗဒါလမ္း (၂၅) -

စုန္တစ္ခါ ဆန္တစ္လွည့္

မေဗဒါေသာင္စပ္က၊ ေလွာင္တတ္ေပေလး။
က်ဴ႐ိုးသီ ပီပီတရားကို၊ ၾကားခ်င္တဲ့ေလး။

ေလွာင္ရက္ေပ့ မေဗဒါ။
ပီပီမွာ မယ့္စကားေၾကာင့္ နားရွက္မိပါ။
ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေရာက္ေလရာ၊ ေဗဒါလ့ဲစိတ္စြဲ။
ေခ်ာင္နပန္းရယ္နဲ႕
အဟမ္းသံ က်မ္းသံေႏွာ၊ ေဟာလိုက္ခ်င္လဲ။

ေဟာမယ္လို႕ ၾကံလိုက္လွ်င္။
ငါ့ပီပီ ျမည္မရ၊ အ ခ့ဲ အခင္။
တက္ေရနဲ႕ သက္ေရယဥ္၊ တသြင္သြင္အလွ။
ဘုတ္မၿပီတီတီနဲ႕
တအီအီ ဘယ္ဆီက၊ ေငးမိခါမွ။

ျမည္ၿပီတ့ဲသီၿပီ။
ေခ်ာင္းသာယာ လတာေဘးက၊ ေတးေကာက္ခ့ဲၿပီ။
ဒီေခ်ာင္းက ေဗဒါရီရယ္၊ ဒီေရကိုႀကဳိကြဲ႕။
စုန္တစ္ခါ ဆန္တစ္လွည့္၊ ေတးသံခ်ဳိနဲ႕။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(မႏၲေလးတကၠသိုလ္ ႏွစ္ပတ္လည္မဂၢဇင္း၊ ၁၉၅၉ - ၁၉၆၀)

ေဗဒါလမ္း (၂၆) -

 ေခ်ာင္းကေထြေထြ

ေခ်ာင္း၀မွာေပြ၊ ေတခ်င္လို႕ေလလား။
မတိုးသာဒိုက္သေရာ၊ ေမ်ာဆို႕ႏိုင္အား။

ဒီတက္ခ်ိန္တန္ ဆန္ႏိုင္ပါ့မလား။
မေဗဒါ မယ့္ခရီးမွာ၊ သူဆီးလို႕တား။

အိုအခ်င္းက်ဴ႐ိုးေဖ။
မယ့္လမ္းမွာ ရာေထာင္ေသာင္း၊ ေခ်ာင္းကေထြေထြ။
သည္ေခ်ာင္းကတားပါေစ၊ ဟိုေခ်ာင္းေရ႐ွိပါေသး။
ဆန္ခ်ိန္ေတာ္ေရေက်ာ္ဆိုက္ေအာင္၊ မင္းလိုက္ခ့ဲေလး။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ေဆးသိပၸံ ႏွစ္လည္စာေစာင္၊ အတဲြ ၂၊ အမွတ္ ၅၊ ၁၉၆၁ - ၁၉၆၂)

ေဗဒါလမ္း (၂၇) -

မင္းလိုက္လာစမ္း

လတာမွာ ၾကာ။
ေဗဒါအျပာဖူးနဲ႕ ဒီဦးကိုလင့္။
တသသ ရယ္နဲ႕။
ေရထမွာသူဆန္လို႕
သူ႕ဖူးတံပန္ခ်ိန္သင့္၊ ေခ်ာင္းဖ်ားမွာပြင့္။

အပြင့္နဲ႕ မေဗဒါ။
ေခ်ာင္း၀မွာမျပစား၊ ေခ်ာင္းဖ်ားမွာသာ။
မိုးဦးက်မ်ဳိးခ်လာ၊ ကိုဟ၀ွာေၾကာင့္ေလလား။
ကိုဟ၀ွာ တစ္႐ြာသား၊ မင္းႀကဳိက္လို႕လား။

အပြင့္နဲ႕မေဗဒါ။
ေခ်ာင္း၀မွာမျပစား၊ ေခ်ာင္းဖ်ားမွာသာ။
ေဆာင္းဦးေပါက္ ေကာက္ေရႊ၀ါ၊ မိုးစာေၾကာင့္ေလလား။
မိုးနီလာမိုးစာေဘးမွာ၊ ေငးခ်င္လို႕လား။

အိုအခ်င္းက်ဴ႐ိုးေဖ။
မၾကင္နာထင္ရာေမး၊ ေတြးပါနဲ႕ေလ။
ဒီေခ်ာင္းက တက္ သက္ေရ၊ ေဗဒါလ့ဲ မယ့္လမ္း။
ေနာက္တေရ ေမဆန္ခိုက္မွာ မင္းလိုက္လာစမ္း။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ေဆးသိပၸံ ႏွစ္လည္စာေစာင္၊ အတဲြ ၂၊ အမွတ္ ၅၊ ၁၉၆၁ - ၁၉၆၂)

ေဗဒါလမ္း (၂၈) -

 ပန္း၀င္ႏိုင္ပါရဲ့

က် ေရနဲ႕ႀကံဳ၊ စုန္ရန္သာတကား။
မေဗဒါျပာလ့ဲ၀င္းရယ္၊ ဆင္းခ်င္ရဲ႕လား။

ဟိုကမ္းမွာ ခရာၿခံဳ၊ သည္မွာတံု ပံုတံတား။
မဆင္းခ်င္ မင္း၀င္တြဲ၊ ရဲလို္က္ပါလား။

အိုအခ်င္းက်ဴရိုးရွင္။
မိရာတြယ္ မယ္မတြဲ၊ ရဲစိတ္မထင္။
စုန္ခ်ိန္က်ၿပီမို႕
စုန္ရလည္းမယ့္လမ္းပင္၊ ပန္း၀င္ႏိုင္ပါရဲ႕။
ပြင့္ဖူးစံုငံုတံနဲ႕၊ ဆင္းလိုက္မယ္ .. တ့ဲ။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၂၄၊ ဇြန္၊ ၁၉၆၂)

ေဗဒါလမ္း (၂၉) -

 ႀကံဖန္ရ

သက္လာတ့ဲေရ ၊ ေတာင္ေလကဖမ္း။
ေရျပင္မွာ ေလ၀င္စိုင္း၊ လႈိင္းၾကက္ခြပ္လမ္း။

ဒီလႈိင္းကေလသဟာ၊ ေဗဒါက ေရသမား။
ေဗဒါခင္စုန္ခ်င္အား၊ ဒီလႈိင္းကတား။

ဒုကၡဟ့ဲ မေဗဒါ။
လႈိင္းပုတ္ျပန္ ဆုတ္ဟန္ျပ၊ ဆင္းရသူ႕မွာ။
ဆုတ္ရင္းလဲ သူဆင္းလာ၊ ျမင္ပါေပါ့ပင္လယ္၀။
ေရစုန္ေလဆန္မို႕
ေဗဒါပ်ံ ႀကံဖန္ရ၊ ေခ်ာင္းဒီေလာက။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၂၄၊ ဇြန္၊ ၁၉၆၂)

ေဗဒါလမ္း (၃၀) -

ပန္းခဲ့သည္ပဲ

ေနလံုးရယ္နီ။
တိမ္ပန္းခ်ီေနေသြးနဲ႕၊ နတ္ေရးသည္သို႕။
ဒီအက်ေပမို႕
အလွ လတာျပင္က၊ က်ဴ႐ိုး႐ွင္ေလွကေလးနဲ႕
ေမွ်ာ္ေငးလို လို႕။

သူ႕ကိုယ္သူလွ်င္၊ ဘာထင္ေလမသိ။
ဘယ္ေျပာင္းညာျပန္နဲ႕
ဟုိငဖ်ံ လတာစြန္းမွာ ၊ သူ႕ဂြၽမ္းဟန္ခ်ည့္။

သူ႕ကိုယ္သူလ်င္ ၊ ဘာထင္ေလမသိ။
ဘုတ္မခုနစ္သံနဲ႕
တညံညံ လတာစြန္းမွာ ၊ သူ႕လြမ္းသံခ်ည့္။

အိုအခ်င္းက်ဴ႐ိုး႐ွင္။
သူ႕မူယာသူ႕အတင္း၊ မင္းဆိုခ့ဲစဥ္။
မင္းကိုယ္လဲ မင္းပင္လ်င္၊ ဘာထင္လို႕ေလလဲ။
မေဗဒါစုန္ဆန္လမ္းမွာ ၊ ပန္းခ့ဲသည္ပဲ။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၂၄၊ ဇြန္၊ ၁၉၆၂)

ေဗဒါလမ္း (၃၁) -

 မင္းပါမွပဲ

စာဗူးေတာင္းမွာ၊ စါ၀ါတို႕လင္မယား။
သူတို႕လြမ္းၾကေတာ့
မယ္လြမ္းေအာင္ ပီပီႏြဲ႕ရယ္၊ ေတးဖြဲ႕ပါလား။

ဖက္လိပ္အိမ္ဆင္၊ ခါခ်ဥ္က လက္သမား။
လက္ရာဆန္းပါဘိ။
ကမ္းကုန္ေအာင္ ပီပီႏြဲ႕ရယ္၊ ေတးဖြဲ႕ပါလား။

မိုးတက္မယ့္ဟန္ ၊ ငဖ်ံ က ဂြြၽမ္းသမား။
အႀကံႀကီးသူမို႕
မီးပြင့္ေအာင္ ပီပီႏြဲ႕ရယ္၊ ေတးဖြဲ႕ပါလား။

ဖြဲ႕ခ်င္ရဲ႕ေနာ္၊ ေဖၚခ်င္ရဲ႕မနဲ။
ဒီလႈိင္းပ်ံ ထန္ခ်င္ထန္တဲ့
ဆန္ခ်ိန္တန္ ဆန္တက္ရင္းသာပါ့
ဆန္ခ်ိန္ကုန္ စုန္လို႕ဆင္းပါတ့ဲ
ေဗဒါငယ္ မယ္ မျငင္းရယ္၊ မင္းပါမွပဲ။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၂၅၊ ဇူလုိင္၊ ၁၉၆၂)

ေဗဒါလမ္း (၃၂) -

ပန္းသိပါရဲ့

လမုပြင့္နီသႏၲာ၊ လတာကညိဳေခ်ာ။
လတာျပင္ လမုတန္း၊ ကမ္းစပ္ကေတာ။

ဒီလမ္းကပန္းေဗဒါ။
ေနထြက္ေန၀င္နဲ႕
လတာျပင္ လမုပါး၊ သြားရခါခါ။
လမုနဲ႔ လတာသာ၊ ကြၽမ္းရွာတ့ဲေဗဒါမ။
လတာျပင္ လမုတန္း၊ ပန္းမယ့္ေလာက။

အိုအခ်င္းက်ဴ႐ိုးတံ၊
လမုစဥ္အေနာက္နားက၊ ၀ါးခတ္တ့ဲၿခံ။
အုန္းၿခံနဲ႕ ဓနိၿခံ၊ ကြမ္းသီးၿခံပါတ့ဲ။
စုန္ဆန္ရာ ေဗဒါလမ္းက ပန္းသိပါရဲ႕။

ျခံေနာက္မွာ ႐ြာရွိလွ်င္။
ျခံေနာက္ကြယ္ လယ္ကိုသန္း၊ လမ္း႐ြာ၀ ၀င္။
႐ြာသြားတ့ဲ ႐ြာလမ္းစဥ္၊ ခြင္တစ္ခါေခြတစ္လွည့္။
စုန္ဆန္ရာေဗဒါလမ္းက ပန္းသိပါရဲ႕။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၂၆၊ ၾသဂုတ္၊ ၁၉၆၂)

ေဗဒါလမ္း (၃၃) -

မင့္ေစနာ

အသာအသာ
ေဗဒါမႈန္ႏြဲ႕ငဲ့၊ စုန္ခဲ့ပါတဲ့
ေအာက္တစ္ခြင္ ပင္လယ္၀မွာ ဒီက်လွ်င္တဲ့။

အသာအသာ
ေဗဒါမႈန္ႏြဲ႕ငဲ့၊ စုန္ခဲ့ပါတဲ့
ဒီေခ်ာင္းေျမညေနေအး၊ ေလေသြးရင္တဲ့။

အိုအခ်င္း က်ဴ႐ိုးရွင္။
က်ေရမွာ ေျပေျပဆင္း မင္းစုန္ေစ့ခ်င္
ေတာင္ေလလဲေသြးေစခ်င္၊ ေခ်ာင္းတစ္ခြင္ ျမစ္တန္း။
မင့္ေစနာ မယ့္မွာပန္း၊ လႈိင္းၾကက္ခြပ္လမ္း။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၇၉၊ ေဖေဖၚ၀ါရီ၊ ၁၉၆၇)

ေဗဒါလမ္း (၃၄) -

 မယ့္သေဘာ

ကမ္းစပ္မွာထိုင္
က်ဴမကိုင္ လက္မႈိင္ခ်လို႔၊ ငိုင္လွေခ်တကား။
က်ဴ႐ိုးရွင္ အခင္ေသးရယ္၊ ေငးလွေခ်တကား။

မေငးလို႔ မျဖစ္ေပါင္။
ဒို႔ေခ်ာင္းမွာ ဖန္လာဆန္း၊ ပန္းရေလေအာင္။
မိုးထိေအာင္ ေလွကားေထာင္
ေထာင္မယ္တဲ့ လတာေဘး။
ပင္က်ရည္ တျမဴေလာက္နဲ႔
ေခ်ာင္းေပါက္မွာ ငါးပ်ံမူး၊ ျမဴးရက္လို႔ေလး။

အိုအခ်င္း က်ဴ႐ိုးရွင္။
ေခ်ာင္းေပါက္မွာ ငါးပ်ံျမဴးေပမယ့္
ကိုယ္မျမဴး ေနလိုက္လွ်င္။
ေဆာင္းဦးေပါက္ၿပီမို႔
ေကာက္ပင္ႏြဲ႕ မွည့္ၿပီရွင္ တံစဥ္ကို ျပင္ပါေတာ့။
အခ်ိန္တန္ စုန္ဆန္ျမန္းတဲ့
ပန္းေဗဒါ မယ့္သေဘာကို၊ ေစာလိုက္ပါေနာ့။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၉၀၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၁၉၆၇)

ေဗဒါလမ္း (၃၅) -

ေဗဒါလမ္း (၃၅) -

 ေဗဒါခင္အသိ
တက္ျပန္ေပါ့ ဒီ၊ ဟီျပန္ေပါ့ ေရ႐ိုင္း။
ေအာက္တခြင္ ပင္လယ္ဝမွာ၊ ဝဲထလို႔ဝိုင္း။
ေရ႐ိုင္းက ထင္တိုင္းသာ။
ဒီတက္ခ်ိန္ ႏိွမ္မရ၊ ေဒါထလို႔သာ။
ေခ်ာင္းေပါက္မွာ သူ ေျမာက္လာ
သူ မညႇာ သူ မသနား။
ေခ်ာင္းတစ္ခြင္ သူ ဝင္စ၊ ျပခဲ့သူ႔အား။
သူ႔အားကို ျပလိုက္႐ံု။
လတာျပင္ ေရဝင္တိုး၊ ထိုးၾက ပလံု။
စြန္ဆိတ္တို႔ ထိတ္လို႔တုန္
ေတာင္ခုန္လို႔ ေျမာက္ေျပး။
က်ဳရိုးရွင္ အခင္ေသး၊ ေခ်ာင္းဝမွာေဆြး။
မေဆြးနဲ႕ က်ဴရုိးရွင္။
အခ်ိန္တန္ ဒီမာန္က်၊ ေခ်ာင္းလွျမဲပင္။
ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေကာက္ေကြ႕ဝင္
ေဗဒါပင္အသိ။
ေနာက္တစ္ခ်ီ ဒီေရဦး၊ ဒီ႐ူးခ်ိန္ထိ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၉၁၊ ဇန္နဝါရီ၊ ၁၉၆၈)

ေဗဒါလမ္း (၃၆) -

ေဗဒါလမ္း (၃၆) -

မယ့္အိမ္ပဲ
ဒီ က်ခ်ိန္တန္၊ အိမ္ျပန္ေတာ့မလား။
ေဗဒါရီ ဒီေရေၾကာမွာ၊ ေမွ်ာေတာ့မယ္လား။
ေခ်ာင္းဖ်ားက ခါးတမာ၊ ေခ်ာင္းဝသာ သကာပ်ား။
ေဗဒါေဆြ က်ေရႀကိဳက္၊ လိုက္ေတာ့မယ္လား။
အိုအခ်င္း က်ဴရိုးရွင္။
ခါတမာ သကာပ်ား၊ ျခားလို႕ဘူ႕ရွင္။
မယ့္ဒီေခ်ာင္းမွာလ၊ ေခ်ာင္းဖ်ားလဲ မယ့္ အိမ္ပင္
ေခ်ာင္းဝင္လဲ မယ့္ အိမ္ပဲ။
ဒီတက္ခ်ိန္တန္
အိမ္ျပန္တယ္ ဆန္မယ္ခဲ၊ ေခ်ာင္းဖ်ားကိုပဲ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၁ဝ၃၊ ဇန္နဝါရီ၊ ၁၉၆၉)

ေဗဒါလမ္း (၃၇) -

ေဗဒါလမ္း (၃၇) -

လမ္း႐ိုးပါကြဲ႔
အေနာက္ဖက္ဆီ၊ ေနနီႏွင့္ တိမ္ပန္း။
ေရွ႕ဆီမွာ ဓနိတန္း၊ ေခ်ာင္းေရွ႕ဖက္ကမ္း။
ဓနိတန္း ကမ္းေကြ႕မွာ။
ဒီတက္ခ်ိန္ တိမ္အစြမ္း၊ ပန္းေတာက္တဲ႕ခါ။
ေကြ႕ေအာက္က ေရနီလာ၊ ေကြ႕ညာက ျမေသြး။
မေဗဒါ ဆန္လာလမ္း၊ နန္းဆံေပ့ေလး တဲ႕။
အို အခ်င္း က်ဴ႐ုိးရွင္။
မင္းတို႕႐ြာ တစ္ဖက္ကမ္း၊ လမ္းက အျမင္။
မယ့္အနီး မယ့္ဝန္းက်င္၊ ေခ်ာင္းေရျပင္ ၾကည္လဲ႕။
စုန္ကာ ဆန္ကာႏွင့္၊ ျမမပါ နီလာမဲ႕၊
လမ္း႐ုိးပါကြယ့္။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၁၁၁၊ စက္တင္ဘာ၊ ၁၉၆၉)

ေဗဒါလမ္း (၃၈) -

ေဗဒါလမ္း (၃၈) -

ဒီေရသမီး
ဒီေခ်ာင္းမွာေန၊ ဒီေရမွာ သူႀကီး။
ပီေပသည္ ဒီေရ သမီး၊ ေခ်ာင္းေကာက္ေကြ႕ခရီး။
ဒီတက္ခ်ိန္တန္၊ မဆန္ဟု သူမျငင္း။
ေဗဒါေဆြ ဒီေရဦးမွာ၊ ျမဴးတတ္ေလျခင္း။
ဒီတက္ခ်ိန္ကုန္၊ မစုန္ဟု သူမျငင္း။
ေဗဒါေဆြ ဒီေရက်မွာ၊ လွတတ္ေလျခင္း။
မေတြ႕ခ်င္ မျမင္ခ်င္၊ မဝင္ခ်င္ေသာ္လဲ။
ဝင္လိုက္တယ္ မယ္မလႊဲ၊ ေခ်ာင္းဒီဆိုင္ဝဲ။
မကဲြခ်င္ မကြာခ်င္၊ မခြာခ်င္ေသာ္လဲ။
ခြာလိုက္တယ္ မယ္မစဲြ၊ ေခ်ာင္းေရဆိပ္တဲ။
ဆန္သူလဲမေဗဒါ။
စုန္လိုက္ သူဆိုလွ်င္လဲ၊ သင္းပဲေဗဒါ။
အဆန္ရဲ အျမဲသာ၊ စုန္ခ်ိန္ခါ စုန္သည္ခ်ည္း။
ပီေပသည္ ဒီေရသမီး၊ ေခ်ာင္းေကာက္ေကြ႕ ခရီး။
ဝင္သူလဲ မေဗဒါ။
ခြာလိုက္ သူဆိုလွ်င္လဲ၊ သင္းပဲေဗဒါ။
အဝင္ရဲ အျမဲသာ၊ အစဥ္ခြာ ခြာသည္ခ်ည္း။
ပီေပသည္ ဒီေရသမီး၊ ေခ်ာင္းေကာက္ေကြ႕ ခရီး။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၁၁၂၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ၁၉၆၉)

ေဗဒါလမ္း (၃၉) -

ေဗဒါလမ္း (၃၉) -

သီပါ ျမည္ပါ
ကမ္းစပ္မွာထိုင္
က်ဴမကိုင္ မႈိင္ေငးလို႕၊ အေဝးကို ၾကည့္။
က်ဴ႐ုိးရွင္ ပီပီေသးရယ္၊ ေတးဆိတ္လွခ်ည့္။
အုိအခ်င္း မေဗဒါ။
ငါ မငိုင္ ငါ မေငး၊ ေဝးရပ္ကိုသာ။
ဓနိတန္း အထက္မွာ၊ အာကာသ ျပာလဲ့။
ကသိုဏ္းပုံ အာ႐ုံနဲ႕၊ ႐ႊန္းပီတိနဲ႕။
အိုအခ်င္း မင္းပီပီ။
ထက္ေကာင္းကင္ ျပာလဲ႕ဝင္းမွာ
မင္းေမြ႕တတ္ၿပီ။
ေခ်ာင္းေလာက သီကရီ၊ မသီေတာ့ၿပီေလာ။
မင့္ဘာသာ တစ္ကိုယ္ထူး၊ ၾကည္ႏူးအံ့ေလာ။
သီပါတဲ့ ျမည္ပါ။
ဒီေခ်ာင္းေျမ ဒီေရအေရး၊ ေတးဆိုသင့္ပါ။
ဆန္စဥ္လဲ မယ္နားနာ၊ စုန္လာလဲ နာမွာပဲ။
နာရင္းသာ စုန္ဆန္ျမဲ၊ ေခ်ာင္း ဒီေရထဲ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၁၁၆၊ ေဖေဖၚဝါရီ၊ ၁၉၇၀)

ေဗဒါလမ္း (၄၀) -

ေဗဒါလမ္း (၄၀) -

 ေခ်ာင္းမအသိ
ေခ်ာင္းမကို ဝင္၊ ျမင္ပါရဲ႕လား။
ဒီဆိုင္မွာ ေပၚလာျမဲ၊ ဝဲႀကီးပါလား။
ဒီ သရဲ ဝဲလယ္တြင္။
ဝဲလွည့္ရာ ေဗဒါေခ်ာငဲ့၊ ေမာရလိမ့္ထင္။
ဒီဝဲေၾကာင့္ မယ္ၿငိဳျငင္၊ ႏႈတ္ျပစ္တင္ စကား။
ေခ်ာင္းမကို မယ့္လက္ညိႇဳး၊ ထုိးလိုက္မယ္လား။
အိုအခ်င္း က်ဴ႐ုိးရွင္။
ေမာလိမ့္မယ္ တကယ္ပဲ၊ ဝဲလွည့္ခိုက္တြင္။
ေခ်ာင္းမထဲ ၾကံဳျမဲပင္၊ ဆင္ျခင္မိပါရဲ႕။
ေခ်ာင္းမကို ဒါေပမဲ့၊ ဝင္လိုက္မယ္ကြယ့္။
ဒီဝဲေၾကာင့္ မၿငိဳျငင္။
ေရအီလွ်င္ ဒီသရဲ၊ ရွဲရမည္ပင္။
ဒီသရဲ မရွဲခင္၊ ေဗဒါစင္ ျပာအိ။
ဒီဝဲဒဏ္ ခံရည္ရွိ၊ ေခ်ာင္းမ အသိ။
ဒီဝဲေၾကာင့္ မၿငိဳျငင္။
မေမာခင္ ထြက္ခ်င္လဲ၊ ခဲရမည္ပင္။
ဒီဝဲက ထြက္ႏိုင္ခင္၊ ေဗဒါစင္ ျပာအိ။
ဒီဝဲဒဏ္ ခံရည္ရွိ၊ ေခ်ာင္းမအသိ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၁၂၃၊ စက္တင္ဘာ၊ ၁၉၇၀)

ေဗဒါလမ္း (၄၁)

ေဗဒါလမ္း (၄၁) -

တလွည့္စီ စုန္ဆန္ျမဲ
မနက္ခင္းဆီက၊ စုန္ဆင္းခဲ့ မေဗဒါ။
မြန္းတည့္ခ်ိန္ ေန႕လယ္ခင္း
သင္း ျပန္တက္လာ။
ညေန ေစာင္းလာေတာ့
ေခ်ာင္းဖ်ားေရာက္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာ
မေဗဒါ မအိပ္။
စုန္ခ်ိန္မွာ စုန္ျပန္ရေပါ့
ေခ်ာင္းဝမွာ ျပန္စည္ကား
ေခ်ာင္းဖ်ားမွာ တိတ္။
အို အခ်င္း မေဗဒါ။
က်ဴ႐ုိးရွင္ က်ဴတံေသးနဲ႕
ေတးခ်ဳိလို႕သာ။
ဆိတ္ၿငိမ္ရာ စည္ကားရာ
ေရာက္ရာမွာ မယ္မစဲြ။
ကပ္ခ်ည္ ခြာခ်ည္နဲ႕
တစ္လွည့္စီ စုန္ဆန္ျမဲ
ညည္းတတ္ပါပဲ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
(ဖ်ာပံု စာေပလုပ္သား မဂၢဇင္း၊ ၁၉၈၁)