ႏႈတ္ဆက္လွည့္... ေမ

ႏႈတ္ဆက္လွည့္... ေမ

တမင္သတ္သတ္
ေျခြရက္လို႔...ေၾကြ။
ေႏြလိုပူတဲ့ စမ္း
လြမ္း..ရယ္မေျပ။
မေဝခ်င္ ပင္အိုထက္မွာႏြမ္း
ပန္းရဲ႕ သက္ေသ...။

အမ်က္ေျဖ...
မ်က္ရည္ယို ငိုခ်င္း
မညည္းတတ္ေလ။
ပင္ကိုပ်ဳိးျပီး ရြက္ကို ေျခြ
မုန္တိုင္းေတြ ဆဲေတာ့မွ
လြန္႔ရတဲ့ ေလေျပ...။
ေလွငယ္ငယ္ဝမ္းဗိုက္
စိမ့္တက္လာတဲ့...ေရ
ဆားငန္ေနလွ်က္ တစ္မနက္ကို
အလြမ္း...ဆက္ေစ။
အသက္ေတြ အိုမင္း
(ေႏြေလညွင္း...တဲ့)
ေသမင္းလက္က ထြက္ေျပး
ဝဋ္ေၾကြး...မေက်။
သင္ပုန္းကို ေခ်ပါကြဲ႕
ခါးသက္လွတဲ့...ပ်ားရည္။
သားေသကို ပုခံုးမွာထမ္း
မုဆိုး... လမ္းေပ်ာက္တဲ့ ညေန။

အေရွ႕ကို... ေစ
အေနာက္ဆီ ယြန္းေလသတဲ့...
(ေဝခြဲရခက္တဲ့ အၾကည့္နဲ႔ပဲ
ႏႈတ္ဆက္ခဲ့... ေလ။)
ေဝခ်င္လည္း မေဝ...
ေၾကြခ်င္လည္း မေၾကြ...။
မြန္းေနတာ ၾကာတဲ့ရင္
ျပာလဲ့ခ်င္ ညိဳရိပ္သန္း
မွန္းဆခက္ေလ...။

အရွက္ေျပ...
ထြက္ခြာေလသူ တစ္ဦး
က်န္ရစ္မယ့္သူလည္း တစ္ေယာက္
ေျခာက္တဲ့ တေစၦ...။
ေျဖာင့္ခ်က္ေတြကို ပလပ္ပါလို႔
မနက္တစ္ခ်ဳိ႕ကို အပိုင္သိမ္း
ယိမ္းႏြဲ႕ကာေန...
မီးေတာက္ကို ေလမမႈတ္ပါႏွင့္။
ေရႊရုပ္လႊာ ပုဝါစ
လွစ္ျပ ပါေလ...။

ရတက္ေပြ...
တံလွ်ပ္ေစ ေႏြေလာင္ကၽြမ္း
ငရဲခန္းတမွ်
ခါးသက္လွေလ...။
ဓါးထက္ထက္နဲ႔ ရင္ကိုေမႊ
စီးပါေစ...ေသြးတစ္စက္စက္
ႏွလံုးသားကို ပံုကာအပ္ထား
လွည့္စားရက္ေလ...။

သခင္ ေစလိုရာကို ေစ
ေပ်ာ္ရစ္ေလ အေဖာ္သစ္ႏွင့္
ေဝဒနာကို ရင္နင့္ေအာင္ ခံယူ
ႏိုင္ေတာ္မူပါ...
အရႈံးကိုသာ ရင္မွာပိုက္၍
ႏွစ္ျခဳိက္စြာ ေမြ႕ေလ်ာ္
(ကန္႔သတ္ထားတဲ့ ေဘာင္က်ဥ္း)
အလြမ္းေတြကို ေထာင္ထဲသြင္းပါလို႔
တိတ္တခိုးနဲ႔
(တိုးတိုးျပီးသာ)
ျမတ္နိုးေနမွာေလ...။ ။

ေတာက ကိုရင္
၁၃.၁၀.၂၀၁၁
https://www.facebook.com/shweaeimsi — with Shwe Arlu and 2 others.