သို ့ သားခ်စ္ေသာအေမ ..

သို ့
သားခ်စ္ေသာအေမ ..... 

သား... ဒီစာကို အေမ အတြက္ ေရးေနတဲ့အခိ်န္မွာ
အေမဟာ…ဆိုး၀ါးတဲ့ေ၀ဒနာကိုခံစားရင္း  အားငယ္စြာနဲ႕
ရွိေနမယ္ဆိုတာ  သားသိပါတယ္အေမ၊

၀မ္းနည္းျခင္း အားငယ္ျခင္းနဲ႕အတူ အားကိုးစရာ၊
အားထားစရာ သား တစ္ေယာက္ကလည္း  အေ၀းျကီးမွာမို ့လို ့ ရင္ထဲက
နင့္ ေနေအာင္ အေမ ခံစားေနရမွာေပ့ါ ။

ဒါဟာ လူသားတိုင္းမွာ ရွိၾကတဲ့ သဘာ၀ခံစားခ်က္မ်ိဳး  ပဲ မဟုတ္လား။

ဒါေပမယ့္ ဘာသာေရးနဲ ့ ေတြးျကည့္ ျပန္ေတာ့ ဒီလို  ေ၀ဒနာေတြဟာ လူတိုင္းလူတိုင္း
မလြဲမေသြ  ျကံဳ ့ ေတြ႕ရမွာဆိုတာ ကိုလည္း  ....အေမ့ကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

တစ္ကယ္ေတာ့...သားတို ့ေတြဟာ ကိုယ့္ဆႏၵနဲ ့ကိုယ္ သြား ေနက်တဲ့  ခရီးသြားေတြပါ။
မရပ္မနား  သြားေနရတဲ့  ခရီးသြားေတြပါ။
ဘယ္ဘူတာမွာဆင္းသြားမယ္ဆိုတာကိုလည္း
မေျပာတတ္  ျကဘူး။

ရုတ္တရက္ဆင္း သြားကာမွ လက္ျပၿပီး  ႏႈတ္ဆက္သြားၾကတယ္။
အဂ္လိပ္လိုဆိုရင္  ” see you”  လို ့ပဲေျပာႏိုင္ၾကတယ္အေမ ။
ဘယ္ေတာ့  ျပန္ဆံုၾကမယ္ဆိုတာ  မသိ ျကဘူးေလ။

ကိုယ့္ဆႏၵ နဲ ့ကိုယ္  ဆိုတဲ့ အတိုင္း  ...သားလည္းအရင္  ဆင္းရင္ဆင္း  သြားမယ္။
လူဘ၀ကို   ခု ခ်က္ခ်င္းလာျပီး   အေလာတျကီ းနဲ
့ဆင္း သြား ျက တဲ့ သူ ေတြ လဲဲ အမ်ားၾကီး ေပါ ့။
အေမ လည္း အသိဘဲ ေလ ...သားကို ထားျပိး...သားထက္အရင္
အတူတူဆင္းသြားျကတဲ ့သူေတြ  ...သား က အေမ နဲ ့ေန ခဲ ့ရတာေတြ ကို...

ဘယ္သူ ့ ကို မွ ေျပာျပခြင့္ မရလိုက္ ျကဘူးေလ။
သား ျဖစ္ျဖစ္  အေမ ျဖစ္ျဖစ္   လက္မျပခင္မွာ  တစ္ျခားဘူတာခရီးကုိို
ေျဖာင့္ေျဖာင့္ျဖဴးျဖဴး   သြားႏိုင္ေအာင္   ျကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေလး ေတြ
လုပ္ေစခ်င္တယ္ ။

အဲဒါကေတာ့  ဗုဒၶ ေဟာထားတဲ့  ဓမၼတရားကို  နားလည္ျခင္းက်င့္ၾကံ
ျခင္း ဟာ  တစ္ခုတည္းထဲေသာ  ျပင္ဆင္မႈပဲအေမ..။

လူရယ္လို ့ မွ မဟုတ္ဘူး  အရာရာတိုင္းဟာ
အဆင့္တစ္ခု ကေန အဆင့္တစ္ခုကို ေျပာင္းလည္း ျကတဲ့ သေဘာ..သဘာ၀ ...ရွိတယ္။

မတည္ျမဲ ဘူးဆိုတဲ့   သေဘာ ေပါ့၊ " ေရ" ကိုဘဲ ျကည့္ေလ ...အပူေပၚမူတည္ျပီး  အစိုင္အခဲ၊ အရည္၊
အေငြ႕   ဆိုျပီး ၊ အဆင့္ တစ္ခု ကေန အဆင့္တစ္ခု  ေျပာင္းေန တာပါ။

ႏွာေခါင္းကေန 'ေလ' တစ္ခါ ရွု   ျပီး ေနာက္တစ္ ခါ
ရွ ုေန တဲ့  ျကား ေလး မွာ ဘဲ  'ေသြးအေဟာင္း  တစ္ခု ျပီးသြားၿပီး ၊ေသြးသစ္  တစ္ခုျဖစ္ လာ တယ္။
ခႏၥာ တခု ပ်က္ျပီး  ရင္ ေနာက္ ..ခႏၥာ တခု ျဖစ္ လာ တယ္၊

ဒါကို အေမ (သို ့ ) သား တို ့က ျပဳျပင္လို႕ ဖန္တီးလို ့ မရဘူး ၊
ဒါ့ေၾကာင့္  သားတို ့ ခႏၶာ ကို သားတို ့မပိုင္ဘူးလို ့ ေျပာတာေပါ့။။

လူ က်ေတာ့ " နာမ္တရား "ဆိုတာ အပို ရွိ လာေတာ ့
အဆင့္တစ္ခုက  ေနတစ္ခုကို ေျပာင္းခ်ိန္မွာ  "ခံစားတယ္ "ဆိုတဲ့ ေ၀ဒနာ ဆိုတာ
ေပၚလာတယ္။

အဲဒိ ့  ေပၚလာတဲ့ ေ၀ဒနာကို  နာမ္တရားရွိလို ့ေပၚလာတာ ဆိုတာကို
သတိမမူမိရင္ ၊  ဒီေ၀ဒနာကို  "လိုခ်င္တယ္၊ မလိုခ်င္ဘူး"  ဆိုတဲ့
နာမ္ တရား ရဲ ့ သဘာ၀ျဖစ္ စဥ္     ေနာက္ ကုိ လိုက္ မိ ရာကေန  လိုခ်င္တယ္ မလိုခ်င္ဘူးကို
စြဲလမ္းမွု ျဖစ္လာၿပီး ၊
လိုတာ ကို ရ ေတာ ့           'ေလာဘ'၊။
လိုတာ ကို  မရဘဲ၊   မလိုတာ... ကို ...ရေတာ ့        'ေဒါသ'၊

အဲဒီ ႏွစ္ခု ေျကာင့္..... အမွန္တရား ကို မသိေတာ့တဲ့ "ေမာဟ"ဆိုတာေပၚလာတယ္။

အဲဒီအခါ မွာ လက္ေတြ ့ ျဖစ္ လာေအာင္   ကံသံုး ပါး နဲ ့
အားထုတ္ ရာ က ေန  'သံသရာ 'ကို ....လည္ေစတဲ့    အ ေျကာင္း တခု ...လုပ္မိ ရက္ သား ျဖစ္
သြား တာ ကို မသိ လိုက္ ျက ဘူး ေပါ ့၊၊

အေျကာင္း တခု ျပဳ လိုက္ ရင္ အက်ိဳးဆို တာ ရွိ စျမဲ မဟုတ္လား။

အဲလို နဲ ့ခရီးသြားဘ၀ကေန မဆံုးေသာခရီးကို

ဒီလိုမ်ိဳး ဒုကၡ ေတြအၿမဲခံစားေနရင္းသြားေနၾကရမွာပဲ။

ခရီးသြားတစ္ေယာက္ဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္တဲ့နည္းျဖစ္ တဲ့ ဓမၼ ကို နားလည္လာရင္

အားငယ္စိတ္ညစ္တာေတြေပ်ာက္သြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

သားကိုယ္တိုင္လည္းနားလည္ႏိုင္ေအာင္ ျကိဳး စား ေန ပါ တယ္ ၊၊ အေမလည္း...ျကိဳးစားပါ။
အေမ က သားထက္ ပို ျပိးသိမွာ ပါ အေမ။

ခ်စ္ေသာသား
ေရႊအိမ္စည္။https://www.facebook.com/shweaeimsi
 ---------------------------------------------------------------------------------------------
ပိုစ့္အေဟာင္းမ်ားျပန္လည္ဖတ္ရွုလိုပါက ေရႊအိမ္စည္ စာၾကည့္တိုက္  http://drshweeaimsi.blogspot.com/ တြင္၀င္ေရာက္ဖတ္ရွုု ့နိူင္ပါသည္။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ေရႊအိမ္စည္